SZKOŁA W ŚRODOWISKU LOKALNYM. LOSY ABSOLWENTÓW.

Szkoła w środowisku wiejskim zawsze nobilitowała miejscowość, w której się znajdowała. Ożywiała monotonię życia i aktywizowała środowisko. Skupiała uwagę mieszkańców, władz i różnych środowisk. Spełniała funkcję wiejskiego centrum kulturalnego. Już w okresie międzywojennym do szkoły można było przyjść i obejrzeć film, który proponowało kino objazdowe. Wydarzeniem były występy uczniów, na które chętnie przychodziły całe rodziny. O wielu wydarzeniach w życiu szkoły zwykło się mówić, że są tradycją i trudno z nich zrezygnować. Jedną z takich tradycji jest choinka noworoczna. Decyzja o organizacji choinki zapadła w 1951 roku na posiedzeniu Komisji Oświaty i Kultury[1]. To wtedy zdecydowano o tym, by choinka odbywała się między 27 grudniem a 7 styczniem. Również wtedy rodzice w porozumieniu z kierownikiem szkoły zorganizowali zabawę dochodową dla dorosłych, a zarobione pieniądze przeznaczyli na „podarki dla dzieci”. Od tamtej pory tylko kilka razy zrezygnowano z uroczystej oprawy tego dnia (m.in. w okresie „stanu wojennego”). Na ogół choinka odbywa się w sobotę przed feriami zimowymi. Uczniowie wszystkich klas przygotowują przedstawienia i występy o tematyce świątecznej i noworocznej. Po części przeznaczonej dla dzieci, tj. dyskotece, występach i wizycie Mikołaja, rodzice spotykali się na balu karnawałowym. Od wielu lat intencją szkoły było budowanie pozytywnego wizerunku w środowisku lokalnym. Uroczyście, z udziałem władz samorządowych, przedstawicieli organu nadzorującego szkołę i rodziców odbywało się wiele uroczystości, m.in. inauguracja roku szkolnego, ślubowanie klasy I, Dzień Nauczyciela, zakończenie roku szkolnego. Dla seniorów szkoła organizowała spotkanie z okazji Dnia Babci i Dziadka. Odbywały się akademie z okazji Dnia Matki.

Szkoła zawsze uczestniczyła w imprezach organizowanych przez władze samorządowe oraz lokalne organizacje i stowarzyszenia. Rok 1952 ogłoszono Rokiem Konstytucji i zaplanowano szczególnie uroczyście. W zamian za współpracę przekazano książki do biblioteki, radioodbiornik, przybory sportowe i pomoce dydaktyczne. Nauczycieli zobowiązano do organizacji popołudniowych zabaw, wyjazdów z uczniami do kina, udziału w masowych imprezach i występach zespołów artystycznych[2].  W 1983 roku w Starym Folwarku odbywały się gminne dożynki. Uczniowie przygotowali część artystyczną. Uroczystości odbyły się na szkolnym placu. Przykładem dobrej działalności udokumentowanej w kronice oraz w innych szkolnych dokumentach była współpraca z Wigierskim Parkiem Narodowym. Dzięki kontaktom z pracownią edukacyjną zrealizowano wiele ciekawych lekcji o tematyce przyrodniczej. Młodzież uczestniczyła w licznych programach i imprezach ekologicznych, w konkursach literackich, plastycznych i recytatorskich o tematyce przyrodniczej. Z uwagi na położenie na terenie WPN szkoła była uwzględniana w wielu przedsięwzięciach edukacyjnych. Do ciekawych doświadczeń należą wycieczki ścieżkami edukacyjnymi, propagowanie piękna lokalnej przyrody, organizowanie akcji „Żaba na drodze” czy poznawanie „ginących zawodów” i udział w warsztatach tkackich czy ceramicznych. Wzajemna  życzliwość i wspieranie się przynosi wymierne efekty w postaci akcji „Sprzątanie Świata” czy „Dzień Ziemi”, podczas których uczniowie uczą się kulturalnego obcowania z przyrodą, szacunku do Ziemi, poznają tajniki przyrody, bogacą wiedzę i nabywają nowych  umiejętności.

Od 1996 roku szkoła współpracuje ze Średnią Szkołą w Zujunach na Wileńszczyźnie. Była to szkoła, w której kształciły się dzieci Polaków mieszkających na Litwie. Obie placówki połączył tenis stołowy. Odbywały się zjazdy zawodników i rozgrywano Międzynarodowe Turnieje Tenisa Stołowego. W organizację zawodów angażowali się rodzice, nauczyciele, władze samorządowe, sponsorzy i uczniowie. Spotkania dokumentowały media i szkolne kroniki.

Do 1999 szkołę im. M. Konopnickiej ukończyło 623 uczniów. Sukces szkoły w środowisku potwierdzały losy jej absolwentów Wymiernym kryterium był wzrost uczniów podejmujących naukę w szkołach średnich – liceach i technikach. Zestawienie absolwentów z wybranych lat  szkolnych z uwzględnieniem ich poziomu wykształcenia i wykonywanego zawodu dowodzi, jak zwiększała się liczba uczniów, którzy kontynuowali naukę aż po studia wyższe. Absolwenci szkoły pełnili i pełną ważne funkcje społeczne, zajmują różne stanowiska, są znani w swoim środowisku lokalnym. Wśród nich byli członkowie AK, jak pan Tadeusz Karczewski czy pan Fabian Daniłowicz – żołnierz AK-WiN, aresztowany przez UB w 1946 r.[3] ; rozstrzelani w 1944 roku przez hitlerowców członkowie ruchu oporu, mi.in. Wacław Warakomski, Edward Łukowski, Stefan Poźniak, których śmierć upamiętnia pomnik w Tartaku. Absolwentami szkoły byli również znani sekretarze partii, pracownicy milicji i policji, pielęgniarki, dyrektorzy szkół, nauczyciele. Wnuk Józefa Gościńskiego, wójta gminy Huta w Starym Folwarku przed II wojną i tuż po wojnie, Jacek Gościński był wójtem gminy Suwałki od 1991 roku.

Wśród młodszego pokolenia byłych uczniów szkoła może poszczycić się marynarzem, pracownikami wielkich firm o zasięgu międzynarodowym, właścicielami prywatnych zakładów. Na ogół ludzie ci byli dostrzeżeni już na etapie szkoły podstawowej. Kończyli ją z wyróżnieniami i nagrodami. Ich późniejsza pozycja zawodowa i społeczna potwierdzała, że otrzymali dobre podstawy, by rozwijać się i doskonalić.

[1] APS, Prezydium GRN gm. Huta, Protokoły Komisji Oświaty i Kultury z lat 1951-1954, t.66.

[2] APS, Prezydium GRN gminy Huta w Starym Folwarku, t.80, s.14

[3] Internet, www.wigry.win.pl/kwartalnik/nr5_lesne.htm